Super fim-de-semana – Parte 1 / Super weekend – Deel 1
Para começar pelo fim, este fim-de-semana foi o fim-de-semana da Super Bowl, que é a final do campeonato de futebol americano. Para quem não sabe, aqui é quase o mesmo que a final do campeonato do mundo de futebol (do normal, não do americano). O jogo foi no Domingo à noite. Neste dia, famílias e amigos juntam-se e há comida e bebida à farta! Como nos disseram os nossos amigos, a Super Bowl é um terço o jogo, um terço a comida, e um terço os reclames. Sim, porque no Domingo, nos intervalos do jogo, o preço de tempo de antena foi de 3 milhões de dólares por 30 segundos!!! As empresas que compram o tempo investem em reclames de luxo, com actores conhecidos. Quase todos os reclames que passaram durante e no fim do jogo foram “estreias” em televisão.
Claro que nós não podíamos deixar passar esta tradição e tínhamos que ver o jogo, mas visto que ainda não temos televisão… Fomos convidados para ir ver a casa do nosso amigo Lon com a família dele.
Mas isso foi no Domingo… Primeiro a sexta à noite. Sexta à noite foi a Festa de Inverno da NIA, a empresa que nos contratou. A festa foi no Virginia Living Museum, que é um Museu que mostra a fauna presente na Virgínia. Têm peixes, crustáceos, répteis, roedores, pássaros. Têm tanques e aquários no interior e também trilhos no exterior por entre as árvores.
A festa começou às 19h, e durante uma hora o Museu estava aberto só para nós, com exibições ao vivo: estive a fazer festinhas em caranguejos e corujas!
Depois foi jantar e discursos, claro. Durante o jantar ficámos a conhecer as pessoas que se sentaram na mesma mesa que nós. Duas pessoas já conhecíamos: a Nat, que fez o doutouramento em Delft e começou a trabalhar no mesmo dia que nós aqui na NIA e o Andrew, o colega de escritório dela. O Nelson, um português que eu conheço de Aeroespacial no Técnico e que descobri mesmo antes de vir que trabalhava na NASA também através da NIA) apresentou-nos a mais umas quantas pessoas. Muitos, ou mesmo quase todos os que conhecemos são internacionais.
A noite seguiu com música de um DJ que tinha idade para ser meu avô e de facto só conhecia músicas desse tempo… Mas lá houve baile! Muitas músicas foram dançadas com o DJ a mandar o pessoal para a esquerda, para a direita, mãos para cima, mãos para o lado… Mais parecia uma aula de aeróbica com line dancing (dança em linha, dança folclórica americana).
Nos intrevalos da música houve prémios, os chamados door prizes: toda a gente recebe um bilhete à entrada com um número e depois durante a noite sorteiam prémios com base nesses números. Houve uma tostadeira, uns auscultadores, uma bateria para carregar telemóvel, um cesto de vinhos, etc… e eu (o Herman, mas pronto!) ganhei 4 bilhetes para o Museu. Lá teremos que ir lá outra vez para ver o resto das exibições e os trilhos à volta que estavam fechados à noite.
Nós saímos por volta das 23h e já a festa estava no fim. Aqui a noite acaba cedo… Mas calhou bem porque no Sábado tínhamos que levantar cedo!
Mas sobre o Sábado e o resto do Domingo continuamos noutro blog que agora já são horas de ir dormir que amanhã é outra vez dia de trabalho!
Om bij het einde te beginnen, dit weekend was Super Bowl weekend, dat is de finale van de American Football League. Voor wie geen idee heeft wat dat is: dat is hier bijna hetzelfde als de finale van het WK voetbal. (het normale, niet Amerikaanse). De wedstrijd was zondagavond. Dab komen familie en vrienden bij elkaar en wordt er vooral enorm gegeten en gedronken! Of, zoals onze vrienden zeiden: de Super Bowl bestaat voor een derde uit de wedstrijd, een derde uit eten en drinken, en een derde uit reclames. Ja, want op zondag kost dertig seconden zendtijd tijdens de pauzes ruim $3.000.000! Bedrijven die tijdens de Super Bowl zendtijd kopen investeren in luxe reclames met bekende acteurs. Bijna alle reclames die tijdens en aan het einde van de wedstrijd worden uitgezonden zijn “primeurs” op televisie.
Natuurlijk konden we deze traditie niet voorbij laten gaan en moesten we de wedstrijd zien, maar omdat we geen TV … werden we uitgenodigd om de wedstrijd te kijken bij onze vriend Lon thuis thuis met zijn familie.
Maar dat was zondag … Eerst vrijdagavond. Vrijdagavond was het NIA winter feest (NIA is het bedrijf waarvoor we werken). Het feest was in het de Virginia Living Museum, dat is een museum waar je alles over de fauna in Virginia te weten kunt komen. Ze hebben er vissen, schaaldieren, reptielen, knaagdieren en vogels. Ook zijn er watertanks en aquaria binnen, en buiten zijn er paden tussen de bomen.
Het feest begon om 19u, en voor een uur was het museum alleen voor ons open, met live vertoningen: We hebben krabben en uilen geaaid!
Daarna was het diner met natuurlijk allerlei toespraken. Tijdens het diner leerden we de mensen bij ons aan tafel een beetje kennen. Twee mensen kenden we trouwens al: Nat, die haar PhD ook in Delft heeft gedaan en op dezelfde dag hier bij de NIA is begonnen met werken als wij, en Andrew, die een kantoor met Nat deelt. Nelson, een Portugese die Rita kende van de universiteit in Lissabon (en ook bij de NASA via de NIA werkt) stelde ons voor aan een paar mensen. Veel mensen, eigenlijk vrijwel iedereen die we hier kennen is internationaal.
De avond ging verder met muziek van een DJ die oud genoeg was om mijn opa te zijn. De muziek was ook uit die tijd. … Maar er werd gelukkig wel gedanst. Bij veel nummers kwam de DJ meedansen en persoonlijk uitleggen en aanmoedigen hoe er gedanst moest worden: stapje naar links, stapje naar rechts, handen omhoog, handen omaag … Het was meer een aerobicsles gecombineerd met line dancing.
In de pauze werden de zogenaamde deurprijzen uitgereikt: iedereen kreeg bij binnenkomst een ticket met een nummer en vervolgens werden er ‘s avonds aan de hand van die nummers allerlei prijzen uitgereikt. Je kon van alles winnen: een broodrooster, een koptelefoon, een oplader voor een mobiele telefoon, een mand met wijn, enz. … en ik (Herman, eigenlijk!) won 4 kaartjes voor het Virginia Living Museum. We komen er dus niet onderuit om een keertje terug te gaan en de rest van het museum te zien.
Rond een uurtje of 23 gingen we weer naar huis, het feest was al grotendeels voorbij, in dit deel van de wereld eindigt de nacht vroeg! Maar dat kwam goed uit, want op zaterdag moesten we al weer vroeg opstaan!
Maar over zaterdag en zondag schrijf ik verder in een andere blog post, nu is het tijd om te gaan slapen, want morgen is het weer een werkdag!
Eu a pensar que a minhas crianças iam para trabalhar.. mas parce que não!!! ainda bem que assim é.. gostei da dança, e, se eu estivesse la tambem alinhava nela.. e com musicas do meu tempo.. ai! ai!. era sempre a bombar…lol Beijinhos
A musica nem do teu tempo era… era mais do tempo dos teus pais…
Hard werken daar, zo te lezen!
Ja wacht maar tot deel twee en drie
rica vida aproveita agora enquanto podes filha so fazes bem
estou a fazer por isso…
Rita e Herman, o João informou-me do vosso site :). Que ideia espectacular! Que tudo corra bem por aí :), nós vamos acompanhando deste lado. Um beijinho Grande, Aproveitem muito.
Gosto desta ideia, do longe se faz perto ! <3 é sempre bom saber novidades tuas! Um beijinho grande para os dois e aproveitem ao máximo :p
Um beijinho para ti também! Vai deixando mensagens que nós gostamos de ler